સ્ટ્રેસ લવર.

phoolchhab newspaper > 26-11-2-15 > navrash ni pal column.

એ પછી માત્ર હોય અજવાળું,

તું પ્રથમ સહેજ ભેદ અંધારું !

-અશોક ચાવડા.

 

‘આરતી, જરા કપાળ પર બામ લગાવી આપને પ્લીઝ. બહુ દુખે છે અને હા, જો તું ના જ વાંચતી હોય તો આ લાઈટ બંધ કરી દેજે ને, એની રોશની સહન નથી થતી મને.’

આરતી કંઈક બોલવા જતી હતી પણ ચૂપ રહી અને હાથમાં રહેલી બુકનું પાનું કોર્નર પરથી વાળીને બુક બંધ કરી અને ફર્સ્ટ એઈડના બોકસમાંથી વીક્સ કાઢીને મિરાજના માથા આગળ બેઠી. તર્જનીથી વીક્સ કાઢીને ધીમેથી મીરાજના કપાળ પર એ લગાવ્યું અને ધીમે ધીમે રબ કરવા લાગી. બે મીનીટમાં તો કપાળ પરથી વીક્સ બધું મીરાજની સ્કીનમાં ઉતરી ગયું તો પણ મીરાજના મોઢામાંથી ‘બસ’ એવો શબ્દ ના નીકળતા આરતીએ ધીમે ધીમે હથેળી પર વજન આપીને એનું માથું દબાવવાનું ચાલુ કર્યુ.

‘મીરાજ, આજકાલ તને આ માથાનો દુઃખાવો બહુ થાય છે. ચાલ કોઇ ડોકટરને મળીને બતાવી જોઇએ. આમ વારંવાર માથું દુઃખવું સારી વાત ના કહેવાય.’

‘ના આરતી, એમાં કંઈ ડોકટરને બતાવવાની જરુર નથી.આજકાલ કામનું પ્રેશર વધુ રહે છે એટલે આ તકલીફ વધી ગઈ છે.’

‘કામનું પ્રેશર અને તને…કેમ એમ ? તારે વળી ક્યાં માર્કેટીંગની જોબ છે કે ટારગેટ પૂરાં કરવાના હોય કે તારો પોતાનો ધંધો ય કયાં છે કે સેલ્સ – પરચેસના આંકડાનું ટેન્શન હોય !’

‘ના વાત એવી કોઇ નથી. મારું કામ તો સીધું સાદું કોમ્પ્યુટર ઓપરેટીંગનું જ છે. પણ આજકાલ સરે મને ઢગલો કામ એક સાથે આપી દીધું છે. એ જોઇ જોઇને મને ટેન્શન રહ્યાં કરે છે.’

‘અરે, એ તો આપે પણ તું તારી રીતે શાંતિથી કામ કરને. તને કોઇ સમયની મર્યાદા આપી છે કે તારે આટલા સમયમાં આટલું કામ પતાવી દેવાનું ?’

‘ના..ના..એવું કંઈ નથી. પણ એ ઢગલો કામ જોઇ જોઇને મારું પ્રેશર વધી જાય છે કે આ ક્યારે પતાવીશ ? તને તો ખબર છે કે હું કેટલો ‘પનચ્યુઅલ’ છું. રોજનું કામ રોજ પતાવી દેનારો. મને આવી રીતે કામ કરવાનો બહુ અનુભવ નથી આરતી.’

‘સાવ પાગલ છે તું મીરુ, ખાલી ખાલી સ્ટ્રેસ લઈને તબિયત બગાડવાના ધંધા કરે છે ને ? મારી સહેલી ધીરા પણ આવી જ છે. કોઇ પણ કામ કરવાનું હોય…નાનું – મોટું – જલ્દી – ધીમે..પણ એને એ કામ પતાવવાનું સતત ટેન્શન રહ્યાં કરે ને કામ પત્યાં પછી પાછી એ બીજું કામ શોધી લે. મીન્સ કે તમને લોકોને સ્ટ્રેસને પ્રેમ કરવાની – ચાહવાની ટેવ પડી ગઈ છે. મોટાં મોટાં ભારી ભરખમ કામ પણ તમે શાંત મગજથી કરો તો બહુ સરળતાથી પાર પડી જાય છે પણ તમે લોકો તો…ના, આમ સરળતાથી પતે એ કામની મજા શું ? સ્ટ્રેસલવર્સ !’

‘આરતી , મારે તને ખૂબ સુખી કરવી છે. આપણાં લગ્નને છ મહિના થઈ ગયા પણ પૈસાની પૂરતી સગવડ ના થતા હું તને ક્યાંય ફરવા નથી લઈ જઈ શક્યો.આવી બધી નાની નાની બાબતોથી મને દિલમાં સતત દુઃખ થયા કરે છે. હું આ કામ ઓવરટાઈમ કરીને પતાવીશ તો સરને થોડા ઇમ્પ્રેસ કરી શકીશ ને થોડા વધુ પૈસા મળી શકશે એવો એક વિચાર પણ મને આવી ગયો એટલે હું કચકચાવીને મારા કામની પાછળ લાગી ગયો એમાં આ તકલીફ થઈ.’

‘ઓહ મીરુ, શું તું પણ ? મેં તને ક્યારેય કોઇ ફરિયાદ કરી છે કે તું મને કેમ ક્યાંય ફરવા નથી લઈ ગયો? તો પછી કેમ આવું વિચારે છે. મારા માટે તો શું બહારગામ કે શું આપણું ઘર – જ્યાં હું ને તું શાંતિથી રહી શકીએ એ બધો જ સમય સુંદર – આહલાદક છે. જો હું તને કદી થાકેલી, કંટાળેલી કે અકળાયેલી લાગું છું ? નહીં ને ? જો મને તારા વર્તનથી અસંતોષ હોત તો હું આવી ફ્રેશ કેમ રહી શકત ડીઅર ? પૈસા ને બધું તો શું છે…આજે આવે ને કાલે જાય. એ તો સમયની વાતો. તું એ બધી ચિંતા છોડ અને મારી હળવાશને તારામાં સમાવી લે. તું આમ જ સ્ટ્રેસફુલ રહીશ તો હું મારી હળવાશ ખોઇને તારા સ્ટ્રેસના જંગલોમાં ભટકવા લાગીશ. એ તને ગમશે ? કામ છે એને કામની જેમ જ લે – કોઇ આફતના પોટલાંની કે ચેલેન્જીસની જેમ નહીં. આફટરઓલ તું એક પ્રામાણિક અને મહેનતુ એમ્પ્લોઈ છે તને કોઇ શું કહેવાનું હતું ? કામ છે યાર..મજ્જાથી કર. કઈ ગાડી છૂટી જાય છે કે કયો બોસ તને ખખડાવી કાઢવાનો છે ? રીલેક્સ થતા શીખ ડીઅર પ્લીઝ. નહીંતો આમ ને આમ તો આપણે વીસ વર્ષ વહેલાં બુઢ્ઢા થઈ જઈશું. કાલે ઉઠીને તું ઢગલો પૈસા કમાઈશ તો પણ તારી તબિયત લથડી ચૂકી હશે તો એ શું કામના ? કામના સ્ટ્રેસના ઓથા હેઠળ તબિયત સાથે ચેડાં ના કર. રહી મારી વાત તો હું તો તારી સાથે રાતે જમીને ‘વોક’ લેવા જઈએ અને આઇસક્રીમ ખાઈએ એમાં પણ બેહદ ખુશ છું. મારી ચિંતા ના કર. વળી મને તારી પર પૂરતો વિશ્વાસ છે કે તું ધીમે ધીમે તારા કામમાં વધુ ને વધુ નિપુણ થતો જઇશ ને પ્રમોશન પર પ્રમોશન મેળવી શકીશ ને આપણાં આવનારા બાળકનું ભવિષ્ય…’ને આરતી એક્દમ ચૂપ થઈ ગઈ. છેલ્લાં બે મહિનાથી એને માસિક નહતું આવતું અને આજે જ એ લેડીડોકટરને મળીને આવી હતી ત્યારે એમણે એને પ્રેગનન્સીના ખુશીના મીઠા સમાચાર આપેલા હતાં જે અચાનક જ વાતવાતમાં એનાથી મીરાજ સામે બોલાઈ ગયું. શું બોલાઈ ગયું એનું ભાન થતાં જ એનું ગોરું મોઢું લાલઘૂમ થઈ ગયું.

‘આપણું બાળક…યુ મીન…યુ મીન..’ અને મીરાજે પથારીમાંથી બેઠા થઈને આરતીનો હાથ પકડી લીધો. આરતીએ ઝુકેલાં નયનો સાથે માથું હકારમાં હલાવીને વાતને સંમતિ આપી અને મીરાજનું દિલ ખુશીથી નાચી ઉઠ્યું.

અનબીટેબલઃ બીજાને આકર્ષિત કરવા કે બીજાથી આકર્ષિત થઈને જીવવાનું છોડી દેવાથી બીજું તો કંઇ નહીં પણ શાંતિ જીવનમાં સ્થાયી જરુર થાય છે.

-સ્નેહા પટેલ

3 comments on “સ્ટ્રેસ લવર.

  1. અદ્‍ભુત…અદ્‍ભુત…અદ્‍ભુત લેખ…એકદમ સરળ અને સહજ લેખ…ખરેખર જીવનમાં આવી જીવનસાથી મળી જાય તો બેડો પાર થઈ જાય. પતિ જ્યારે અસમંજસમાં,ચીંતામાં હોય ત્યારે આવી રીતે પત્ની પ્રેમથી, લાગણીથી, હુંફથી, વહાલથી અને મીઠાસ ભર્યા શબ્દોથી સમજાવે ત્યારે ભલભલો પતિ પણ સારી રીતે સમજી જાય અને તેના ગળે વાત ઝડપથી ઉતરી જાય…આવી રીતે જ પતિ-પત્ની એકબીજાનો જીવનભર સાથ નિભાવે તો જીવન ખરેખર જીવવા લાયક, માણવા લાયક અને અદ્‍ભુત લાગે…તમે જે પતિ-પત્ની વચ્ચેના સંવાદો લખ્યા છે તે ખરેખર ખુબ પ્રેમાળ, લાગણી સભર, કાબીલેદાદ અને અવિસ્મણીય છે…આ લેખ પરથી એક એપીસોડની સરસ સીરીયલ બની જાય કે પછી શોર્ટ ફિલ્મ પણ બની શકે…Line of the Artical – જ્યારે પત્ની તેના પતી ને કહે છે કે “મારા માટે તો શું બહારગામ કે શું આપણું ઘર – જ્યાં હું ને તું શાંતિથી રહી શકીએ એ બધો જ સમય સુંદર – આહલાદક છે.” …વાહ…આવો સરસ લેખ લખવા બદલ અભિનંદન…આભાર…

    Like

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s