delhi gang rape

 

ધારવાની તાકાત નથી એમ છ્તાં ધારો કે…

અત્યારે આખા દેશની જીભે જે છોકરીનું નામ સૌથી વધારે બોલાય છે એ નામ કયું ? દસ વર્ષના બાળકને પૂછીએ તો પણ એના મોઢેથી એક ત્વરિત જવાબ મળી જાય -દામિની.

દિલ્હીની છ – છ રેપીસ્ટ દ્વારા જેના પર બર્બરતાપૂર્વક બળાત્કાર થયો અને જાનવરને પણ શરમાવે એવી હરકતો દ્વારા ઇજાઓ  પામીને  મોત સામે હિંમતપૂર્વક અડધા મહિના જેવું ઝઝૂમીને જીવ ગુમાવનારી બાવીસ- ત્રેવીસ વર્ષની નિર્દોષ યુવતી.

ધારોકે… એનો જીવ બચી ગયો હોત અને આંતરડા વગર જીવવાની અઘરી સજા ભોગવવાનું એના શિરે આવ્યું હોત તો શું થાત..?

 કલ્પના કરીએ કે આપણા સમાજે બહુ પ્રગતિ કરી છે અને દામિની સાથે સન્માનપૂર્વક એક સામાન્ય છોકરી જેવું વર્તન જ કરે છે ..!! તો ભાવિના પિકચરનો એક રંગ આવો પણ હોઇ શકે.

‘દામિની…આ તારા માટે આખા દેશમાંથી દરેક જાતિના યુવાનો તરફથી સન્માનપૂર્વક માંગા આવે છે, ક્યાં સુધી આમ એ ઘટનાને મનસપટલ પર રાખીને જીવીશ ? તારો મિત્ર હતો એ તો તારી પાછળ ભૂખ હડતાળ કરીને તને ન્યાય અપાવવા મોતને ભેટ્યો નહીંતર આપણે એની સાથે જ તને પરણાવત. ક્યાં સુધી તું તારા ગુનેગારોને સજા થાય એની રાહ જોયા કરીશ ? મારું ચાલે તો એ બધાને તારી સામે લાવીને મૂકી દઊં ને કહું લે..આ રહ્યાં તારા આરોપી..તારે જે સજા કરવી હોય એ કર. પણ હું એક સામાન્ય માણસ…મા ભગવાનની સમકક્ષ ગણાય પણ એમ માની લેવાથી એ સુપરપાવર ધરાવતી ભગવાન થોડી બની જાય છે..જીદ્દ મૂકી દે અને હવે આમાંથી કોઇ એક યુવાનને પસંદ કરીને નવું જીવન સ્ટાર્ટ કર દીકરા…જીવનને એક બીજી તક આપ..’

 દામિનીના મમ્મીનું મોઢું આટલું બોલતા બોલતા તો સાવ રડમસ થઈ ગયું.

દામિની…ખુલ્લી આંખે છ્ત પર કંઈક શોધ્યા કરતી હતી..આંખ છ્ત પર હતી પણ નજર – મગજ બધે શૂન્યાવકાશનું તીવ્ર વાવાઝોડું ફેલાઈ રહ્યું હતું. થોડી થોડી વારે એ શૂન્યાવકાશ આંખોમાંથી વહી જતો હતો. શિયાળાની ઠંડીમાં એના સૂક્કા ગાલ પર એના રેલા લૂછવાની એને કોઇ દરકાર નહતી…ગાલ પર એ રેલાનું જાળું બનતું  જતું હતું. મમ્મી -પપ્પાની કોઇ પણ વાતનો કંઇ  જ જવાબ નહતી આપતી.કદાચ આપવાને સમર્થ જ નહતી.એમના વાક્યો કાનમાં રેડાતા હતા પણ મગજ સુધી પહોંચતા જ નહતા. થોડો સમય આમનું આમ ચાલ્યું. દામિનીના શોકનું વાતાવરણ થોડું હળ્વું થતું હતું. નિર્ણય લેવાની તાકાત આવતા એણે મક્કમતાપૂર્વક વિ્ચાર્યુ કે મમ્મી પપ્પા જે વિચારશે એ મારા હિતમાં જ હશે…અને હિત ના થાય તો પણ આનાથી મોટું અહિત તો હવે મારી સાથે શું થવાનું..? એમની ખુશી માટે પણ મારે પરણી જવું જોઇએ. છેવટે એક સારા ધરના સંસ્કારી યુવક નામે ‘વિવેક’ પર એણે પસંદગીનો કળશ ઢોળ્યો. આજના જમાનામાં એના જેવી યુવતીને આવા ‘કળશ’ મળી રહે છે એ વિચારીને પણ એનું માનસિક દુઃખ થોડું હળ્વું થયું. લોકો એને કોઇ પાપી –અસ્પ્રુશ્ય ની જેમ નહી પણ સહાનુભૂતિ અને સન્માનપૂર્વક જોતા હતા. સમાજ ઘણો બદલાઇ રહયો છે..મારા અપરાધીઓને પણ એમના દુશ્ક્રુત્યની સજા ચોકકસ અપાશે જ.

રંગે ચંગે દામિનીને વિવેક સાથે પરણાવામાં આવી.  એના લગ્નનું ટેલીવીઝન પર આખા દેશમાં લાઈવ ટેલીકાસ્ટ રજૂ થયું. ચારેબાજુથી એના લગ્નજીવનની શુભેચ્છાઓના ઢગલા થવા લાગ્યા.દામિનીના સાસરિયામાં પણ એને પૂરતી ઇજ્જત અને માન સન્માન મળતું હતું. કોઇ ભૂલથી પણ એને એના ભૂતકાળને લઈને એક અક્ષર બોલતું નહતું..દામિની એના આઘાતમાંથી ખાસી એવી બહાર આવવા લાગી હતી. પરણી તો ગઈ પણ જ્યારે વિવેક સાથે નિકટતાના પતિ પત્નીના અંતરંગ પ્રસંગો આવતા ત્યારે દામિનીના મગજમાં છ ચહેરા એકબીજામાં ભળી જતાં અને તાંડવ નૃત્ય રમતાં. એના લમણાંની નસો ફૂલી જતી..લાગતું કે આ નિકટતાના પ્રસંગો હમણાં એનો જીવ લઈ લેશે..પણ  વિવેકની લાગણી અને પ્રેમને કારણે આ વિશે એક હરફ  ઉચ્ચારવાનું પણ મન નહોતું થતું.

 લગ્નજીવનના  વર્ષાંતે એને સારા દિવસો રહ્યાંના સમાચાર મળ્યાં.દામિનીના મગજમાં કોઇ દ્વંદયુધ્ધ ચાલવા માંડ્યું. જેની એના સિવાય કોઇને ખબર નહતી. એ યુધ્ધનું પરિણામ પણ ભવિષ્યમાં ભયંકર આવવાનું હતું..કોઇ ભાવિથી ક્યાં જાણકાર હોય છે ?

અંદરથી ફફડતી, જાત જોડે લડતી દામિની બહારથી ખુશ રહેવાના પ્રયાસ કરતી રહેતી. આખરે એ દિવસ આવીને ઉભો  જેની બધા આતુરતાથી રાહ જોતા હતાં. દામિનીને લેબરપેઈન ઉપડતાં જ એને તરત હોસ્પિટલ એડમીટ કરાઈ. એનો કેસ બહુ જ નાજુક – કોમ્પ્લીકેટેડ હતો.. સાચવીને એની ડિલીવરી કરાવવાની હતી. ડોકટરો પણ ટેન્શનમાં હતાં.  સિંગાપુરથી સ્પેશિયલ ડોકટરની ટીમ બોલાવી હતી એ લોકો પણ હથેળી મસળતા હતાં. મોઢા પર માસ્ક, હાથમાં ગ્લોવઝ અને બધા ડોકટરોએ એકબીજા સામે જોઈને નજરથી જ ‘ઓલ ધ બેસ્ટ’ કહીને પોતાનું કામ ચાલુ કર્યું.

પાંચ કલાકની ભારે જહેમત બાદ આખરે દામિનીની ડિલીવરી સારી રીતે થઈ શકી. ડોકટરોના મોઢા પર હર્ષની, સફળતાની લાલિમા છવાઈ ગઈ.ગ્લોવઝ કાઢી એક હાથે કપાળ પર ઝામેલી બૂંદો સાફ કરતા કરતા એકબીજાને ભેટીને કોન્ગ્રેચ્યુલેશન્સ કહેવા લાગ્યાં. દામિની …એના મગજમાં છેલ્લા આઠ આઠ મહિનાથી ઘુમતો ભય શબ્દોના આકારે એના મોઢામાંથી બહાર નીકળ્યો…

“ડોકટર..શું છે..બાબો કે બેબી..?’

‘અરે દીકરો છે બેન દીકરો..અને એ પણ એકદમ  તંદુરસ્ત..તમતમારે કોઇ જ ચિંતા ના કરતા. શાંતિથી આરામ કરો..!’

“ડોકટર..મારે એ સંતાન નથી જોઈતું..’

‘શું..! શું બોલો છો તમે..?’

એકદમ જ દામિનીનો પોતાની જાત પરનો કંટ્રોલ જતો રહ્યો.. એનામાં હિસ્ટીરીયાના લક્ષણો દેખાવા લાગ્યાં..

‘ડોકટર..મને બાળક તરીકે દીકરો નથી જોઇતો..કાલે ઉઠીને એનામાં કોઇ રાક્ષસ પ્રવેશે અને એ પણ..ના…ના…મારે એ સંતાન નથી જોઇતું..એને મારી કાઢો..ફેંકી દો..જે કરવું હોય એ કરો..પણ મને દીકરો નથી જોઇતો…’

‘બેન..રીલેક્ષ થાઓ..પ્લીઝ..’

દામિનીએ એના હાથમાંથી ગ્લુકોઝની બોટલની સોય કાઢી નાંખી અને એકદમ જ ઉભી થઈ ગઈ…અશક્તિના કારણે એ ત્યાં જ્મીન પર જ ફસડાઈ પડી. ડોકટરોએ  એને ઘેનનું ઇન્જેક્શન આપવાનો પ્રયત્ન કર્યો પણ એણે કોઇને મચક ના આપી. લગભગ બે કલાકની જહેમત પછી ડોકટરોએ વિવેકના હાથમાં એનો નવજાત બાળક સોંપવાની સાથે જ સમાચાર આપ્યાં કે,

‘દામિની એનું માનસિક સંતુલન ખોઇ બેઠી છે, એટલે  હવે તમારે માથે બે વ્યક્તિને સાચવવાની જવાબદારી આવી ગઈ’

વિવેકથી નહતું હસી શકાતું કે નહતું રડી શકાતું. આવી ખબર હોત તો પોતે સંતાનની ઇચ્છા જ ના રાખત !

દામિનીના ગુનેગારો હજુ  એમની સજાના ચુકાદાની રાહ જોતા જોતા જેલમાં પત્તા રમતાં હતાં !!

-sneha patel.

તમારી જોડે પણ આવું થાય છે કે..?

http://www.gujaratguardian.in/E-Paper/02-03-2013Suppliment/index.html

Gujarat guardian paper > Take it easy column > article no : 28.  Date :03-2-2013

 

સામાન્યતઃ આપણે જાણીએ જ છીએ કે વિ-જ્ઞાન એટલે ઊંડું – ઉચ્ચ પ્રકારનું – સવિશેષ- શાસ્ત્રીય કે કોઈ પણ પ્રકારનું ભણતરનું જ્ઞાન. અંગ્રેજીમાં જે વિષયોને `સાયન્સ` કહેવામાં આવે છે તેને માટે ગુજરાતીમાં હવે ‘વિજ્ઞાન’ શબ્દ  રૂઢ થઈ ગયો છે. ‘સાયન્સ’ શબ્દનો મૂળ અર્થ ‘જ્ઞાન’ થાય છે, તેને બદલે ગુજરાતીમાં ‘વિજ્ઞાન’ શબ્દ વાપરવા પાછળ ખાસ પ્રયોજન છે. જ્ઞાન ધ્યાન અને ચિંતનથી પ્રાપ્ત થાય છે જ્યારે વિજ્ઞાનનો પ્રત્યક્ષ અનુભવથી સાક્ષાત્કાર કરી શકાય. આમ વિજ્ઞાન એટલે વિશિષ્ટ પ્રકારનું જ્ઞાન જે પ્રત્યક્ષ અનુભવ અને નિરીક્ષણથી રચાયેલું છે. પણ વિજ્ઞાન ઘણીવાર મારા જેવા વ્યક્તિ માટે  ચિંતાનું સર્જન કરે જેને અમુક મહાનુભાવો ‘ ચિંતન’ કહી મારી ચિંતાનું  ચીરહરણ કરી નાંખે છે.

સાચું કહું તો મને કદી કોઈ ઉપકરણની એવી તાતી જરૂર નથી લાગતી કે એના વગર જીવી જ ના શકાય. થોડો ખુદ્દાર સ્વભાવ ધરાવતી એવી હું દ્રઢપણે એમ માનું કે આપણી ‘ક્ષમતા’ ઓછી હોય તો જ ઇશ્વરદ્ત્ત મેઘાવી બુધ્ધિ -શક્તિ ઉપરાંત વિવિધ ઉપકરણોની આપણને જરૂર પડે. જેમ કે સરવાળા -બાદબાકી આવડતા ન હોય તો ‘કેલ્કયુલેટર’ની જરુર પડે’ પોતાની જાત પર વિશ્વાસ ના હોય અને હરપળ કોઇના ને કોઇના સંપર્કમાં રહેવાની જરુરિયાત લાગતી હોય કે કોઇની મદદની જરુર લાગતી હોય કે ટાઈમ મેનેજમેન્ટમાં કાચા હોવ તો ચોવીસ કલાક ‘મોબાઈલ’ની જરુર પડે. આ લખતી હતી ને મારા દીકરાએ એના મિત્રો સાથે મૂવીના પ્રોગ્રામમાં જતા જતા મારી પાસે મારા મોબાઈલની માંગણી કરી.’

‘મમ્મી, તમારો મોબાઈલ આપી રાખોને કંઈ કામ હોય તો સારું પડે !’

લાડકવાયાની માંગણી કઈ મા નકારી શકી છે કે હું નકારું..આજકાલ તો આમે દરેક મા – બાપ સામેથી એમના સંતાનોને કહે છે કે મોબાઈલ સાથે રાખજો જેથી અમને ધરપત રહે કે તમે ‘સેફ’ છો ! મેં પણ એક પળના વિલંબ વગર જ એને મારો મોબાઈલ આપી દીધો અને એને વિદાય કર્યો. એ પછી મારા મનમાં વિચાર આવ્યો કે અમે જયારે ૯-૧૦ વર્ષના હતા ત્યારે અમારા મમ્મી પપ્પાને અમારી કોઇ જ ચિંતા નહી થતી હોય. ? એ વખતે તો કાળાફોનના ડબલા પણ અમુક જ ઘરે જોવા મળે. મોટાભાગે તો અમે જે સમયે મમ્મીને કહીને ગયા હોઇએ એ સમયે પાછા આવી જ જઈએ.ના આવીએ એવું કોકાદ  દિવસ જ બને ..પણ એમાં એ લોકો હાંફળા ફાંફળા થઈ ગયા હોય ને પોલીસ સ્ટેશને દોડી જાય કે રડવા બેઠા હોય એવી કોઇ મહાન ઘટનાઓ ના બની જાય. અડધો – પોણો કલાકની ગ્રાન્ટ વિશ્વાસના જોરે ચાલી જ જતી..આ રીતે તો અમે આજના છોકરાઓ કરતા વધારે જીમ્મેદાર અને હિંમતવાન હતા એમ કહી શકાય. આજે તો મલ્ટીપ્લેક્ષમાં મૂવી જોવા ભેગા થવા માટે પણ મોબાઈલનો સહારો લેવાય, જ્યારે અમે તો ભગવાને આપેલી સુંદર મજાની દ્રષ્ટિનો બરાબર ઉપયોગ કરતા અને જે  વાતચીત થઈ હોય એ બરાબર યાદ રાખી ને  નક્કી કરેલ રોડસાઈનો શોધીને મિત્રોને શોધી લેતા અને ભેગા થઈ જતા. આમ તો મોબાઈલ આપણને થોડા અંશે આળસુ, બેજવાબદાર અને લાપરવાહ બનાવી દે છે એમ જ લાગ્યું.  ત્યાં તો મારા માંહ્યલાએ  ‘ઓપ્ટીમીસ્ટીક’ મને ઠપકો આપ્યો અને ખખડાવી…

‘પરિવર્તનનો પ્રવાહ એની સાથે થોડો કૂડો કચરો તો લાવે જ ને, જે સારું હોય એ સમજણ અને અનુભવોની ચાળણીથી ચાળી ચાળીને ગ્રહણ કરી લેવાનું.તું વળી ક્યાંથી આમ ‘નેગેટીવ’ વિચારતી થઈ ગઈ !’

આમે પણ પ્રગતિની ઓથે એની સાઈડ ઇફેક્ટ જેવી ડેવલોપ થતી આત્મવિશ્વાસની ઉણપની વાતો કરીને એને દુનિયાના ગળે ઉતારવાના મને કોઇ મહાન અભરખા પણ નથી..આપણે ટેકનોલોજીનો ઉપયોગ કરીને જીવન સહૂલિયતભર્યુ બનાવવાને બદલે એના ગુલામ થઈ જઈએ છીએ અને કોઇ એના ગેરફાયદા સમજાવે તો ઉલ્ટાના એને ગળે જ પડીએ અને સાવ જૂનવાણી કહીને એમનો કચરો કરી નાંખીએ છીએ…દુનિયાવાલે તો બોલેગે હી …ઉનકા તો કામ હી હૈ બોલના..! એ ક્યારેય ‘મેઘાવી પ્રતિભા’ ધરાવતા વ્યક્તિત્વ સાથે ન્યાય નથી કરી શકી એ જાણું છું. બને એટલા ટેકનોલોજીના ફાયદા ઉઠાવવા અને મક્કમતાથી એના ગેરફાયદાનો સામનો કરવાનો નિર્ધાર કરીને ટેકનોલોજીના સુપરસ્ટાર જેવું કોમ્પ્યુટર છેવટે ખરીદી જ લીધું.

કશુંક શોધવા કે શીખવા નીકળીએ તો અમુક મહાન શોધો અનાયાસે જ થઈ જાય અને થઇ પણ છે. વિશ્વાસ ના આવતો હોય તો આપણો ઇતિહાસ તપાસી લેવો. જોકે  ઈતિહાસમાંથી વાંચીને ‘રેડીમેડ’ અનુભવવાણી કે  પ્રસંગો જાણીને એના પરથી શીખવાનું -સ્વીકારવાનું આપણને માનવજાતિને કદી નથી ફાવ્યું એ વાત અલગ છે. કોમ્પ્યુટર ખરીદ્યા પછી મેં પણ અમુક ગંભીર ભૂલોની શોધ કરી. પહેલીજ નજરે લાગ્યું કે આ ઉપકરણની અમુક  ભૂલો તો માણસનું કામ ઓછું કરવાને બદલે ઉલ્ટાનું  વધારી મૂકે એવી છે. મને કેટલાક પ્રોબ્લેમ દેખાયા જે સુધારાય તો માનવજાતનું આવનાર ભવિષ્ય ઉજ્જવળ બનશે એવા મહાન ઉદેશ સાથે બિલભાઈનું ધ્યાન દોરવાનું મન થયું. એ મહાન વિચારો હંમેશની જેમ તમારી સાથે શેર કરું છું.

1. કમ્પ્યુટરમાં ‘START’ બટન છે પણ ‘STOP’ બટન નથી. હવે આ ગાડું ચાલુ થયા પછી અટકે જ નહીં તો ઇલેક્ટ્રીકસીટીના બીલનું શું… આવા વિચારોમાં આપણે ગાંડા થઈ જઈએ કે નહી…!

2. મને મેનુબારમાં ‘RUN’ બટન જોવા મળ્યું. એ ‘RUN’ બટન દબાવ્યું…મને એમ કે હવે રન કરવાનું એટલે એમાંથી ઉતપન્ન્ન થતી ઉર્જાથી કોમ્પ્યુટર વર્ક કરતું હશે..એમ માનીને મારા ટ્રેડમિલ પર અડધો કલાક સ્પીડમાં  એક્સરસાઈઝ કરી..નિરર્થક અડધો કલાકનો પરસેવો વહાવ્યા પછી પણ કોઇ રીઝલ્ટ ના મળતા મને થયું કે આ ‘RUN’ બટન કાઢી ‘SIT’ બટન રાખવું જોઇએ . એમના અંગ્રેજી ભાષાના અધૂરા નોલેજના કારણે અમારા જેવાએ કેટલી તકલીફ વેઠવી પડી..કમ સે કમ ‘SIT’ જેવો સાચો શબ્દ વાપર્યો હોય તો મારા જેવા સાચો અર્થ સમજી શકે અને શાંતિથી બેસીને કોમ્પ્યુટર વાપરી શકે – સમયસર ઇચ્છિત કામ પતાવી શકે.

3. એક મોટી મુશ્કેલી. ભલા માણસો તમને  કમ્પ્યુટરમાં ક્યાય ‘RE-CAR’ જેવું ઓપ્શન ધ્યાનમાં છે? એમાં એવું છે કે મને ફક્ત ‘RE-CYCLE’ ઓપ્શન  જોવા મળ્યું, પણ મારા ઘરે ‘CYCLE’ નથી ફક્ત એક જૂની પુરાણી  ‘CAR’ જ છે. તો શું કરવાનું ?

4. કોમ્પ્યુટરમાં ‘FIND’ બટન છે પણ મને લાગે છે કે તે બરાબર કામ નથી કરતુ!  એમાં એવું છે કે હમણાં ગયા અઠવાડિયે જ મારી ઘરની ‘કી’ ખોવાઈ ગઈ અને મે ‘FIND’ કી થકી એ ‘ ઘરની કી’ શોધવા ખુબ પ્રયત્ન કર્યો પણ ક્યાય મળી નહિ. આ પ્રશ્નનુ સમાધાન તાત્કાલિક ધોરણે થવું જોઈએ એવું નથી લાગતું. જે ‘ફેસીલીટી’ હોય એ કામ જ ન કરે તો એ વપરાશકર્તા અને સમગ્ર માનવજાતનો કેટલો બધો સમય ખોટી કરે..!

5. ‘MICROSOFT WORD’ તો આરામથી શીખી ગઈ પણ  હવે ‘MICROSOFT SENTENCE’ ક્યાંથી -કેવી રીતે શીખવું અને આગળ કેમ વધવું એ નથી સમજાતું ?

6. મે કોમ્પ્યુટર, સીપીયુ ,માઉસ અને કીબોર્ડ ખરીદ્યું. પણ સ્ક્રીન પર તો ફક્ત ‘MY COMPUTER’ આઇકોન જ દેખાય છે તો બાકીના પાર્ટ્સ ક્યાં છે? આ ગંભીર ભૂલ છે કે પછી કોઇ જાતની મોટી છેતરપીંડી !

7. મને ‘MY PICTURE’ ફોલ્ડર જોઈ નવાઈ થાય છે કે તેમાં મારો એક પણ ફોટો નથી તો પછી આ ફોલ્ડર કેમનું બનાવ્યું ?

8. આમાં ‘MICROSOFT OFFICE’ એપ્લીકેશન છે, પણ હું તો કોમ્પ્યુટર  ઘરેથી વાપરું છું.. હવે ઘરેથી કોમ્પ્યુટર વાપરવા માટે ક્યાય ‘MICROSOFT HOME’ એપ્લીકેશન જ નથી. અત્યારે ઓફિસોના તોતિંગ ભાવના જમાનામાં આ કોમ્પ્યુટર વાપરવા માટે મારે કોઇ ઓફિસ ખરીદવી પડશે કે કેમ એનું ભયંકર ટેન્શન થઈ ગયું. આનો ઉપાય તો યુધ્ધના ધોરણે શોધાવો જોઇએ.

9. ફિલોસોફી મગજે ઉથલો મારતા ‘MY RECENT DOCUMENTS’ શબ્દ મને ખૂંચ્યો..કે આમાં ‘MY PAST DOCUMENTS’ કેમ નથી બતાવતા ? ભૂતકાળ ઉપર ધ્યાન ન આપીએ તો વર્તમાનમાં નિર્ણય લઈને ભવિષ્યનો પાયો કઈ રીતે મજબુત બનાવી શકાય?  આ વાત પર ઊંડા શ્વાસ લઈને, ઉંડા મનન-ચિંતન -વિચાર વિમર્શની જરુર છે !

હજુ તો મારા પ્રશ્નોના સંતોષજનક ઉત્તરો નહતા મળતા ત્યાં મારી પાડોશીની ટીનેજર દીકરી મારા નવા નવા કોમ્પ્યુટરને જોવા આવી અને ‘માય નેટવર્ક પ્લેસીસ’ની સુવિધા પર એની આંખો અટકી ગઈ ને બોલી

‘આ લોકો ‘MY NETWORK PLACES’ સુવિધા આપે છે એવી જ રીતે ‘MY SECRET PLACES’ની સુવિધા ક્યાંય નજરે ચઢે છે ? મેં આઘાતથી એની સામે જોયું તો એ બોલી: ‘એમાં એવું છે ને કે આવી કોઇ સુવિધા હોય અને મને ખ્યાલ ના હોય તો ગરબડ- ગોટાળા થઈ જાય ને..હું  કોલેજમાંથી બંક મારીને ક્યાં – કયાં જઊં છું એ મારા પપ્પા મારા કોમ્પ્યુટરમાં આ સુવિધા દ્વારા જાણી જાય. માટે પ્લીઝ..મારું આટલું કામ કરી આપો..શોધી આપો…’

હું પણ નવી નિશાળીયણ…એને ‘ઓલ ધ બેસ્ટ’ કહીને વિદાય કરી અને મારું સંશોધન આગળ ધપાવ્યું તો હજુ એક પ્રશ્ન રહી ગયેલો જણાયો કે

આ બિલસાહેબનું નામ ‘GATES’ છે તો પછી એ ‘WINDOWS કેમ વેચે છે ?  સર્જન સાથે સર્જકના નામનો અર્થ જોડાયેલ હોય અને એ જ મહાન ઉપકરણ ગણાય એવી લોકોની સામાન્ય માન્યતાને શા માટે એ તોડવાના યત્નો કરે છે !

તકલીફો તો બહુ છે પણ સોલ્યુશન શોધવા માટે પહેલાં એ તકલીફો ખરેખર તકલીફો છે એમ સ્વીકારાવી તો જોઇએ ને.. અમુક હાર્ડવેર ‘ડોઝબેઝ’ હોય છે છે જે  ‘વિન્ડોઝ-૮’ના મગજની વાતો એક્સેપ્ટ કરી શકતા નથી!

‘સબ કો સન્મતિ દે ભગવાન’ !

તો ઓલ ધ બેસ્ટ મિત્રો, કોમ્પ્યુટર વાપરતી વેળા મારા જેવી વિચિત્ર તકલીફો તમને પણ જરુરથી પડતી હશે..એવું હોય તો ‘ આવ ભાઈ હરખા…આપણ બે ય સરખા’ જેવું વલણ રાખીને મને ચોકકસથી જણાવજો.

-સ્નેહા પટેલ.