લેખકનો એના લેખનથી અલગ સ્વીકાર કરવાથી બેય પક્ષે તકલીફો ઓછી થાય છે.
સ્નેહા પટેલ
લેખક – લેખન
22 Mar 2012 4 Comments
in નાનકડી રચનાઓ Tags: અનબીટેબલ, નાનકડી વાત, Gujarati literature/ગુજરાતી સાહિત્ય, Gujarati/ગુજરાતી ભાષા, unbeatable., words with image
કાવ્ય પઠન
© Copyright
© ’Sneha patel - [Akshitarak] '.
Unauthorized use and/or duplication of this material without express and written permission from this blog’s author is strictly prohibited. Excerpts and links may be used, provided that full and clear credit is given to "સ્નેહા પટેલ - અક્ષિતારક"with appropriate and specific direction to the original content.
atique
Mar 22, 2012 @ 12:28:30
Jivan ma be vat hamesha yaad rakh Jo
1> jyare tame khush hov tyare koi vachan na aapaso
2> jyare tame dukhi hover tyare koi Norway na leso
hitesh
Mar 22, 2012 @ 14:39:54
Snehaben you are right. Etlej hu tamaro vicharono chahak chhu ( Tamaro ……
Krishnakumar
Mar 22, 2012 @ 17:35:49
you are right !
Atul Jani (Agantuk)
Mar 23, 2012 @ 09:26:43
લેખક કલમ હાથમાં લે ત્યારે તે જે તે પાત્રને અનુભવતો હોય છે અથવા તો તેમાં કલ્પનાના રંગો ભરે છે. જેવો લેખ પુરો થાય એટલે તે વાસ્તવિક ધરતી પર પાછો ફરે છે અને લેખનથી વિખુટો પડીને ફરી પોતાનો મુળભુત સ્વભાવ ધારણ કરે છે. લેખ લખતી વખતે તે જેટલો લેખના પાત્રો સાથે ઓતપ્રોત થશે તેટલો લેખ વધારે વાસ્તવિક અને ધારદાર બનશે.
જો કે લેખક અને લેખન બંને અલગ છે છતાં લેખન વખતે લેખકે જેટલો તેમાં આત્મા રેડ્યો હશે તેટલો લેખ વધારે અસરકારક બનશે.
આ વાત માત્ર લેખક કે લેખન માટે નહીં કોઈ પણ કાર્ય માટે તેટલી સાચી ગણાય. કલાકાર કલામાં જેટલો જીવ રેડશે તેટલો કલાનો ઉઠાવ આવશે.
મુર્તીકારે મૂર્તિ ઘડતા પહેલા મૂર્તિના ભાવોને આત્મસાત કરવા પડે છે. સંગીતકારે સંગીત પીરસતા પહેલાં સંગીતમય બની જવું પડે છે. શિક્ષકે ભણાવતાં પહેલા જે તે વિષયને સાંગોપાંગ સમજી લેવો પડે છે. તેવી રીતે લેખન પુરતો લેખક લેખનમાં સમાયેલો હોય છે અને લેખ પુરો થયાં પછી તે પાછો મુળભુત સ્વતંત્ર વ્યક્તિ બની જાય છે.