ઘર કી મુર્ગી દાલ બરાબર

 

ફૂલછાબ > નવરાશની પળ > ૨૧-૩-૨૦૧૨નો લેખ

ચાવીથી તાળું જ ખૂલી શકે છે

એવું કાચું કપાયું છેક સુધી

ડોકિયું કરો છો એ બારીને પૂછો કે કેવી ચણાયેલી ભીંત છે.

-અંકિત ત્રિવેદી.

આજે રવિવાર..રજાનો..મજ્જાનો દિવસ.

અંજનાનો મૂડ હતો કે બહુ વખતે માંડ હાથમાં આવેલ આ આખો દિવસ પોતાના પતિ અને દીકરા સાથે જ રીતે પસાર કરશે..

સવારની શરુઆત તો સારી થઈ હતી.ચા-નાસ્તા સાથે ડાયનિંગ ટેબલ પર બેઠા બેઠા કલાક અલકમલક્ની વાતો કરતા કરતા અંજનાએ પિકચર જોવા જવાની વાતની ઇરછાનો મમરો મૂક્યો જેનો પતિદેવ નીરજે સહર્ષ સ્વીકાર કર્યો. નાહીને તૈયાર થઈને એ લોકો બહાર નીકળવા માટે તૈયાર થઈ જ રહ્યાં હતાં ને  નીરજનો વર્ષો જૂનો ગોઠિયો ઘરના આંગણે જ પ્રગટ્યો.

‘અરે નીરજીયા, ચાલને આજે આપને પેલા અશોકના ઘરે જઈએ..આજે તારે રવિવાર એટલે રજા જ છે ને..બહુ દિવસથી આપણે બધા મિત્રો ભેગા નથી થયા..’નીરજના ખભે ધબ્બો મારતા અશોક બોલ્યો.

‘અરે ના આજે નહીં, આજે મારે થોડું કામ છે.’

‘અરે..કામ બામ તો થતા રહેશે, ચાલને હવે બહુ ભાવ ખાધા વગરનો..’

અને એનો હાથ ખેંચીને એને પોતાની સાથે લઈને અશોકે ચાલવા માંડ્યું..એની મરજીમાં નીરજે પગમાં જૂતા પહેરીને એક મૂક સંમતિનો સૂર નોંધાવી દીધો જે જોઈને અંજનાનું મગજ ગુસ્સાથી ફાટ ફાટ થવા માંડ્યું..

પોતાના પ્રોગ્રામ પર સાવ  હિમ જેવું ઠંડુ પાણી રેડાઇ જતાં એનો બધો ઉત્સાહ ઠરીને ઠીકરું થઈ ગયો.

નીરજ દોસ્તારોને મળીને લગભગ એકા’દ વાગે ઘરે આવ્યો તો ઘરમાં એક વિચિત્ર પ્રકારની શાંતિ જોઇને એનું હૈયું આશંકા સેવવા લાગ્યું હતું અને એનો ડર સાચો જ પડ્યો..

ઘરમાં ખાવાનું નહોતું બન્યું..દીકરો એના રુમમાં અને અંજના ટીવીના રીમોટ સાથે સોફામાં બિરાજ્માન હતી. નીરજને જોઇને અંજનાની અકળામણે તીખા શબ્દોનું રુપ ધારણ કરી લીધું. અંજનાનો ગુસ્સો શબ્દોમાં નીકળી ગયા પછી એનો હાથ પોતાના હાથમાં પકડીને બોલ્યો,

‘અંજુ, તું તો મારી પત્ની છે. બહારના તો ના સમજે પણ તું તો મારી મજબૂરી સમજી શકે ને..જે પોતાના હોય એની આગળ જ મનમાની કરાય ને..દોસ્તારો આગળ ના પાડું તો શું ઇમ્પ્રેશન પડે..સમજવાનો પ્રયત્ન તો કર .તું તો આટલી સમજુ છું ને..’

‘સમજુ એટલે દર વખતે મારે જ સમજવાનું એમ..અને તારી જીંદગીમાં કોનું મહત્વ વધારે ..?’

‘ઓફ્કોર્શ..તારું જ તો ડાર્લિંગ..પૂછવાનું હોય કે..’

‘તો જેનું મહત્વ વધારે એને એવું ફીલ નહી કરાવવાનું..એની ધરાર અવગણના કરીને બહારનાને સાચવવાના..આ તારું દોગલું વર્તન મને નથી પસંદ નીરજ.તારી પહેલી ફરજ છે કે તારે મારું અને મારે તારું ધ્યાન રાખવાનું.. હું કંઇ રોજ રોજ તને મારી પસંદગી સાચવવાની વાત નથી કરતી. પણ જયારે તેં મને કમીટમેન્ટ કરેલું તો એને આમ મને કંઇ જ કહ્યા વગર તોડી કેમ શકે એ જ નથી સમજાતું..!!’

‘અંજુ બહારના આગળ..’

‘નીરજ તું બહારના આગળ ના બોલી શકે એનું પરિણામ મારે અને આપણા દીકરાએ ભોગવવાનું એ ક્યાંનો ન્યાય..? તકલીફ તારી છે..જીવનમાં શું સાચું અને શેની અગત્યતા વધારે એ તારે નક્કી કરતાં શીખવું જ રહ્યું. દર વખતે બહારના લોકોના લીધે તારી નજીકનાઓને તું અન્યાય કરે, ‘ટેકન ફોર ગ્રાન્ટેડ’ કે ‘ઘર કી મુર્ગી દાલ બરાબર’ જેવું કરે એ ઠીક નથી. લાંબે ગાળે આની અસર આપણા સંબંધો પર પણ પડી શકે..માટે અત્યારથી ચેતી જાય તો સારું..બાકી તારા આજના બે કલાકના મિત્રોના સંગાથની લાલચે મારા આખા દિવસના મૂડની પત્તર તો ખાંડી  કાઢી એ તો હકીકત છે..’

અને નીરજને પાછળ વિચારપૂર્ણ સ્થિતીમાં છોડીને એ બેડરુમમાં જઈને આડી પડી.

અનબીટેબલ : Every problem is like a big door, there has to be a solution like a small key to open it easily..(unknown)