ફૂલછાબમાં આજથી શરુ થતી મારી ‘એક માસની વાર્તા – અનુભૂતિ’નું પ્રકરણ – ૧
શિલ્વીની આજે ૪૨મી વર્ષગાંઠ હતી.જીંદગીના ચાર દસકા વટાવી ચૂકેલી અને બે છોકરાઓની મા શિલ્વી હજુ માંડ ૩૦ વર્ષની લાગતી હતી.
રોજની જેમ આળસ મરડીને સિલ્કનું ટુ પીસનું પીન્ક નાઈટ ગાઊન સરખું કરતાં કરતાં શિલ્વીની નજર બાજુમાં સૂતેલા સ્પંદન પર પડી. માસૂમ ચહેરાવાળો એને ખૂબ જ પ્રેમ કરતો એનો પતિ- સ્પંદન.
૬’ બાય ૬’ના વિશાળ ડબલબેડની એક બાજુ રાતે સ્પંદને ગણીને આપેલા પૂરા બેતાલીસ ડાર્ક મરુન રોઝીઝ હતાં તો બીજી બાજુ મસમોટું બર્થડે કાર્ડ. સાઈડ ટિપોઈ ઉપર કેકની ડીશ, નાઇફ અને શેમ્પેઇનની બોટલ બધુંય રાતે બર્થડેની શાનદાર ઉજવણીની ચાડી ખાતું યથાવત હતું. કેક કાપ્યા પછી સ્પંદને એ બધું સમેટવાનો મોકો જ ક્યાં આપેલો પોતાને..!! વિચારતા વિચારતા જ શિલ્વી મનોમન હસી પડી. સ્પંદનના પ્રમાણમાં થોડા વધારે લાંબા કાળાભમ્મર ઝુલ્ફા પંખાના પવનથી ઊડી-ઊડીને વારેવારે એના કપાળ પર આવી જતાં હતાં.માસૂમ ચહેરો વધુ મનમોહક લાગતો હતો. શિલ્વીએ હાથ લંબાવી પોતાની આંગળીઓ એ વાળમાં પરોવી દીધી. સૂતેલા સ્પંદન પર આમે શિલ્વીને જરા વધારે જ વ્હાલ આવી જતું. વાળ સહેલાવતા સહેલાવતા ધીમેથી નીચે ઝૂકીને સ્પંદનના કાનની બૂટ પર હળ્વું બચકું ભરી લીધું. સ્પંદન થોડો સળવળ્યો અને સપનામાં જ આ વ્હાલ અનુભવીને મરકી રહ્યો.
———–
શિલ્વી અને સ્પંદન.સારસ બેલડી. લગ્નના ૨૦ -૨૦ વર્ષ પછી બે -બે છોકરાઓની જવાબદારીઓ વધ્યાં પછી પણ શિલ્વી અને સ્પંદન વચ્ચે પહેલાં જેવો જ તરોતાજા પ્રેમ હતો. જીંદગીના તડકાં છાંયડા,ધોધમાર વરસાદ એમના પ્રેમને ફીકો નહોતી પાડી શકી. ઊલ્ટાનું સાથે રહીને એ મુસીબતો સામે ઝીંક ઝીલી ઝીલીને એમનો પ્રેમ વધુ પરિપકવ અને સમજુ બનેલો. જિંદગીના ઉતાર ચડાવો,અભાવો, તકલીફોએ એમની સહનશક્તિ વધારી દીધેલી.
ઇનશોર્ટ, શિલ્વી અને સ્પંદન એટલે ‘અમે બે અમારા બે જેવું એકબીજાને સાચવીને-સમજીને જીવતું આનંદી કપલ.
જોકે બેયના સ્વભાવમાં આસમાન જમીનનો તફાવત હતો. સ્પંદન સાવ જ સીધોસાદો અને મશીનો જોડે માથા ફોડતો રહેતો ટેકનીકલ માણસ. જ્યારે શિલ્વી નકરી સ્પનાઓની દુનિયામાં જીવતી એક્દમ સંવેદનશીલ નારી. સ્પંદનને શિલ્વી જેવું લાગણીસભર બોલતાં કે ઘણીવાર તો એની ગાંડીઘેલી વાતો સમજતાં પણ ના આવડે.પણ શિલ્વીનું અલ્હડપણું એને અનહદ ગમતું. કદી શિલ્વીને કોઇ વાતમાં રોકતો નહીં. એ ભલો ને એનું કામ ભલું. જ્યારે શિલ્વી, પોતાની નાની નાની વાતો, અનુભૂતિઓનો દરિયો પણ સ્પંદન જોડે ઠાલવી દેવા તત્પર.
‘સ્પંદન આ જો..આજે આ નવું જીન્સ લઈ આવી મારા માટે. અત્યાર સુધી ૩૨ ઇંચની કમરની વેસ્ટવાળું જીન્સ પહેરતી હતી પણ આ વખતે ૩૦ ઇંચ પણ પરફેક્ટ ફીટીંગમાં આવી ગયું. લેટેસ્ટ ટાઈટબોટમવાળું જીન્સ..આમ તો ૧૬૦૦ રૂપિયાનું હતું પણ સેલમાં મને માત્ર ૧૦૦૦માં પડી ગયું..પૂરા ૬૦૦ રૂપિયા બચાવ્યા તારી બેટરહાફે આજે. આજે મેં એક નવી ચ્યૂઇંગ ગમનો ટેસ્ટ કર્યો. કંઇક વિચિત્ર હતો બહુ ખ્યાલ ના આવ્યો કે શેના જેવો..પણ નવો ટેસ્ટ એટલે મજા આવી. આજ-કાલ આપણી ગેલેરીમાં રોજ સવારે શાર્પ આઠ વાગે એક સફેદ ક્બૂતર આવે છે. બહુ જ સરસ મજાનું છે. હું રોજ એની જોડે ઢગલો વાતો કરું છું. તું મને બહુ જ ચાહે છે એ પણ કહું છુ અને એ પણ જાણે બધું સમજતું હોયુ એમ મારી સામે ટગર ટગર જોતું ઘૂ-ઘૂ કર્યા કરે છે.હા..હા..બહુ મજા આવે છે એની જોડે ખપાવવાની.’
રાતે આકાશમાં તારાઓને ટગર ટગર જોયા કરતી અને એકદમ જ પોતાની ઓઢણી સ્પંદનની આંખો પર નાંખીને સ્પંદનને કહે કે,
‘જો..આ જે તારા છે ને એ મારી ઓઢણીમાં કેવી સરસ મજાની ભાત પાડે છે’. તો કોક વાર પૂનમનો ચંદ્ર જોઇને માસૂમિયતથી સ્પંદનના વાળમાં હાથ ફેરવતા ફેરવતા માસૂમિયતથી પૂછી બેસતી,’હે સ્પંદન આ ચંદ્ર આટલો ઊજળો,રુપાળો કેમ લાગે છે..મને લાગે છે કે એ આજે ફેશિયલ કરાવીને આવ્યો લાગે છે’ અને ધડમાથા વગરની આવી વાતોથી સ્પંદન ખડખડાટ હસી પડતો. આખા દિવસના મશીનોના બેસૂરા અવાજો જોડે પનારો પડ્યાં પછી શિલ્વીની આવી નિર્દોષ વાતોથી એનો બધો થાક ઉતરી જતો. અને આટલી પોતે એની આટલી બક બક સાંભળી એના બદલા પેઠે શિલ્વીને પોતાની મજબૂત બાહોમાં ભીંસીને ચુંબનથી નવડાવી દેતો.
પોતાના રેશમી અધખુલ્લા કમર સુધી પહોંચતા વાળનો ઢીલો અંબોડો વાળી શિલ્વીએ એમાં એક બટરફ્લાય લગાડ્યું અને પથારીમાંથી ઉભી થઈ, ફટાફટ ઘરની સાફસફાઈ પતાવી છોકરાઓ અભિ અને શ્રેયાને ઉઠાડ્યાં. એ બેયના દૂધ-કોર્નફ્લેકસ, નાસ્તાના ડબ્બાં, ન્હાવાના પાણી એ બધાંની દોડમદોડ વચ્ચે પોતાની અને સ્પંદનની ચા મૂકીને સ્પંદનને ઉઠાડયો. છોકરાઓ પણ યુનિફોર્મમાં સજ્જ થઈ શિલ્વીને ગળે વળગતાં ‘હેપી બર્થડે ટુ યુ ટુ વર્લ્ડ’સ મોસ્ટ બ્યુટીફુલ મમા’ કહેતાં કહેતાં બે ચાર ઉતાવળી કીસ એના ગાલ પર ચીપકાવતા સ્કુલે ભાગ્યાં. ચા-નાસ્તો પતાવી છેલ્લે શિલ્વી નહાવા ગઈ.
આજે ખબર નહીં કેમ પણ એણે તૈયાર થવામાં થોડો વધારે સમય વીતાવ્યો. શિલ્વી થોડી ઘઊંવર્ણી હતી. પણ આટલા વર્ષે પણ એની એ ચામડીમાં અદભુત કુમાશ હતી. પાણીદાર કાળી કાળી આંખો અને એના હોઠનો કંઇક ઓરેંજ જેવો પકડતો કલર..આ બધું એને ગજબની આકર્ષક બનાવતું હતું. જોનારની નજર ઘડી બે ઘડી તો ચોકકસ અટકી જ જાય. એનો પ્રિય આસમાની કલરનો કલમકારી ભાતવાળો ખાટ્લાવર્ક ભરેલો પંજાબી સૂટ પહેર્યો. આંખો પર એજ શેડની લાઈનર, આસમાની કલરનો નાજુક ડાયમંડવાળો ચાંદલો અને બેય હાથમાં એક એક ડઝન કાચની એની મનગમતી બંગડીઓ ચડાવી. છેલ્લે એના રેશમીવાળને એક રબરબેન્ડમાં બાંધીને પોનીટેઇલમાં કેદ કરી દીધા અને કાનમાં લાંબા આસમાની અને વ્હાઇટ મોતીના કોમ્બીનેશનવાળા ઝુમખાં પહેર્યાં. આજે એની બર્થ ડે હતીને..કદાચ..એટલે જ એ આટલું સજી ધજીને તૈયાર થયેલી. છેલ્લે એક નેચરલ શેડવાળી ગુલાબી લિપસ્ટીક પણ હાથમાં લીધી અને પાછી મૂકી દીધી..ના ના…થોડુંક વધારે થઈ જશે રહેવા દે. ઓફિસમાં જ જવાનું છે ને. અને થોડી મસ્તીના મૂડમાં જાતને અરીસામાં જોઇને એક આંખ મારીને ‘પોતે જાતના ગળાડૂબ પ્રેમમાં છે’ ની સાબિતી આપતી અરીસાની શિલ્વી સામે એક ફ્લાઇંગ કીસ ફેંકી દીધી અને ઓફિસે જવા નીકળી.
આજે રસ્તામાં બધાની નજર થોડી વધારે પડતી જ પોતાના તરફ ખેંચાતી જોઇને શિલ્વી થોડીક સભાન થઈ ગઈ. આ આજે કેમ પોતે આટલી આસમાની આસમાની તૈયાર થઈને નીકળી છે..!! રે,સાવ ગાંડી જ છું હું સાચે…સ્પંદન અમુક સમયે જે કહે છે એ એકદમ સાચું છે –
‘આટલા વર્ષે પણ મારામાં સાવ છોકરમત અકબંધ છે.’
ઓફિસે પહોંચીને ફટાફટ થોડું રુટીન કામકાજ પતાવ્યું અને તરત એનો હાથ કોમ્પ્યુટરના કીબોર્ડ પર ગયો. નેટ ખોલીને ફેસબુક, જીમેલ, યાહુ, ટ્વીટર બધી સાઈટ્સ ફટાફટ ઓપન કરી નાંખી.
ત્યાં તો ઓફિસનો સ્ટાફ હાથમાં મોટો બુકે લઈને એને બર્થડે વિશ કરવા આવી પહોંચ્યો. બધાંયને સ્મિત સાથે આવકારીને ચા કોફી અને નાસ્તો કરાવીને ફટાફટ ભગાડ્યા અને છેલ્લે હાશનો એક શ્વાસ લઈને એણે ફેસબુકમાં લોગઈન કર્યું. એને પોતાની આટલી અધીરાઈ પર થોડી નવાઈ પણ લાગી. એને વળી આ નેટ – બેટના વ્યસનોની ક્યાંથી ટેવ પડી જવા લાગી..એ તો નેટની દુનિયાની સખત વિરોધી હતી.
પોતાની ૧૭ વર્ષની દીકરી શ્રેયાએ જયારે ફેસબુકમાં એકાઊન્ટ ઓપન કરેલું ત્યારે એક પેરેન્ટસ તરીકે એનું ધ્યાન રાખવા જ, ફેસબુક વાપરનારા થોડા મિત્રોની મદદથી શિલ્વીએ પણ ફેસબુકમાં એકાઊન્ટ ખોલેલું. . જોકે શ્રેયાને એ પોતાની પ્રાઈવેસીના હક પર તરાપ મારવા જેવું લાગતા ધરાર એને ફ્રેન્ડ લિસ્ટ્માં એડ નહોતી કરી એ વાત અલગ હતી. એ પછી શિલ્વીએ રોજબરોજની જિંદગીને લગતી માહિતીઓથી અપડેટ રહેવા જ નેટ વાપરવાનું ચાલુ રાખેલું. પણ આ અધીરાઇ પાછળનું કારણ …કારણ તો સામે જ હતું પણ શિલ્વીનું મન એ સ્વીકારવા તૈયાર નહોતું બસ…!
એણે થોડી બેકરારીથી પોતાની વોલ પર કોઇ નામની શોધ આદરી પણ અફસોસ..ત્યાં કંઈ નહોતું. આટલી અધીરાઇથી કોની પ્રતિક્ષા હતી શિલ્વીને..?
‘આકાશ’.. છેલ્લાં એક મહિનાથી આ આકાશ નામનો ફ્રેન્ડ એને ફેસબુકમાં ટાઇમ ટુ ટાઇમ દરેક સમય અને પળ વિશ કરતા અવનવા કાર્ડસ, મેસેજીસ અને મેઈલ મોક્લતો રહેતો હતો. સામે એની કોઇ જ અપેક્ષા નહીં. શિલ્વીએ એ મેસેજીસ જોયા..લાઈક કર્યા, સામે રીપ્લાય કર્યો કે નહીં એવી કોઇ જ કમ્પલેઇન નહીં. બસ એ પૂરી પ્રામાણિકતાથી,નિયમિતતાથી પોતાનું મેસેજીસ સેન્ડ કરવાનું કામ કરે જતો હતો.
શિલ્વીએ એનું ‘આકાશ’ નામ જોઈને જ એને પોતાના ફ્રેન્ડ લિસ્ટમાં એડ કરેલો.
એને આકાશના-નભના અલગ અલગ સમયના જાતજાતના શેડ્સ,એમાં ઊંચે ઊંચે સુધી ઊડતા પંખીઓની હારમાળાઓ, એની વિશાળતા, વાદળોથી રચાતા જાતજાતના આકારો..બધુંય અનહદ આકર્ષતું. એટલે જ એનો પ્રિય રંગ પણ આસમાની હતો. આકાશ અજાણ્યો હોવા છતાં એના નામના લીધે જ એની જોડે વાત કરતી. બાકી એ નેટ પર જલ્દી કોઇની સાથે બહુ વાતચીત કરવામાં ઇન્ટરેસ્ટ નહોતી લેતી.
સામે પક્ષે આકાશ પણ એક્દમ સંયમશીલ અને વિવેકી છોકરો હતો. વાતચીતમાં કાયમ એક અંતર રાખીને જ વાત કરતો. જોકે કાલે એણે અપ્રત્યાશીત રુપે એક ડગલું આગળ વધીને શિલ્વી જોડે એનો મોબાઇલ નંબર માંગવાની ગુસ્તાખી કરી દીધેલી. જેના જવાબમાં એક વર્ષના વર્તન દ્વારા મનોમન એને સાફ દિલ કેરેકટરનું સર્ટીફીકેટ આપી ચૂકેલી શિલ્વીને પોતાનો નંબર એને આપવામાં ખાસ કોઇ હેઝીટેશન ના થયું.
આકાશનો કોઇ જ મેસેજ ના દેખાતા છેલ્લે શિલ્વીએ લ્હાય જેવો નિઃસાસો નાંખીને થોડીક નિરાશા સાથે ટેબલ પર પડેલ કોફીની ચૂસકીઓ લેવા માંડી.
ઇમેઇલ, ટ્વીટર, ફેસબુક..બધે મિત્રોની ઢગલે ઢગલા શુભેચ્છાઓ પણ એક મનગમતી શુભેચ્છા વગર એ બધી ફીકકી લાગતી હતી. આકાશને મન પોતાની બર્થડેનું કોઇ મહત્વ જ નહીં હોય કે શું? મનગમતી વ્યક્તિ જ બર્થડે વિશ ના કરે તો આવા દિવસની મજા જ શું રહે ? કાલે તો કેટલી ડીસન્ટલી પોતાની પાસેથી મોબાઇલ નંબર માંગેલો…!! ચાલ મોઢું ધોઇ લેવા દે..થોડી ફ્રેશ થઇશ વિચારીને વોશરુમમાં જવા માટે ઉભી થઈ ત્યાં તો એનો સેલ રણકી ઉઠ્યો. ચમકીને એક નજર એ તરફ નાંખતા જ કોઇ unknown no. દેખાયો.. ખબર નહીં કેમ પણ એની છાતી એક તીવ્ર અંદેશાથી ધડકી ઉઠી. મનગમતી ધારણા સાથે ધીમેથી
‘હેલો’ના શબ્દો મોબાઇલમાં સરકાવી દીધા.
–ક્રમશઃ
sneha patel - akshitarak 